KIZ GİBİ DURAMAMAK!

Onun yaşlarındaki bir genç kızın duruşu şekli tavrı sizce böyle mi olmalıydı fotoğraf çekerken? Böyle erkeksi böyle sert meydan okuyan tavırlar mı olmalıydı? Yo yo eleştirmek için söylemiyorum bunları tabiki! Fotoğraf okuma deyin adına beden dili analizi deyin ne derseniz! Ortadaki kız çocuğunun yaşlarında normal! bir kız çocuğu fotoğraf çekilirken normalde! alabildiğine şirin ve kadınsı! görünmeye çalışırdı. Kadın yaratılışının bir gereği olarak naif, zarif, alımlı duruş sergiler. Eminönü'de karşılaştığım bu kız neden böyle değil peki! Aslında soruları sorarken bir yandan cevaplar da kendiliğinden geliyor değil mi. Horoz gibi açılmış dirseklerde İstanbul'un sokaklarında erkeklerle iç içe bir yaşam sürdürmek zorunda kalmışlık var. Ok misali sivrilen kaşlardan birinin yukarı kalkışında kem gözlere bir siper duruyor adeta. Bu hanım kızımızın normal bir kız çocuğu gibi çocukluğunu yaşayamamasının en büyük sebebi belki de er-kekimsilerdir.
Ve sonra bir anda bu hikayenin sonunu düşünün. Bu genç kızın büyüdüğünü ve 35'li yaşlarında çiçek satıcısı bir kadın, bir esnaf, bir anne olduğunu düşünün. Ömrü boyunca yaşadığı baskılar ve travmalar sonucu kaba, sert, nezaketten uzak bir insan olarak yaşamını sürdürecek. Şimdi Kadıköy'de otobüste sokakta karşılaştığınız o huysuz kaba kadınlara bir de bu gözle bakın. O çingene kadınlarına baktığınızda sokaklarda solan genç kızlık hayallerini görün. Hiç hissedilememiş kadınsı duygularını farkedin. Görünenin ardındakini görmeyi deneyin. Sevgi ve muhabbetle kalın.
‪#‎Uçanadam‬
www.mahmutgediz.com