TÜRKMEN KAMPINDAKİ BAKKAL

Haripur Türkmen kampının hemen girişinde arabamızı bıraktık. Bırakmak zorunda kaldık çünkü gidecek yol yok. Mülteci köyünün iç kısmında yollar ancak yaya yürünebilecek düzeyde idi. Tezek tarlası gibi yollar diz boyu çamur birikintileri daracık şekilsiz sokaklar, kerpiç evler... Uzun bir süre kerpiç evlerden ve çamurlu yollardan başka birşey görmeyince acaba buradaki insanlar ne yer ne içer nereden alışveriş yapar diye düşünmeye başladım. Ta ki ufak bir kalabalığın bir kapı önünde ellerinde renkli bişeylerle beklediğini görünceye kadar. Burası Türkmenlerin bütün alışverişlerini yaptığı ''market'' idi. 1940'lı yılların Türkiyesine ait gördüğüm eski fotoğrafları anımsattı bana ve gülümsetti. Bakkalın sahibi kara yağız orta yaşlı bir amca ufak çocuklara şakalar yapıyor onları güldürüyor bir yandan da istedikleri şeyleri veriyordu. Türkmen mültecileri gülümseten bu bakkalın oğlu olsa gerek bakkalın önünde oturmuş miskin miskin sağı solu süzüyor bir delikanlı. Elimdeki kamerayı gören Türkmen kızı ise alelacele toparlanıp hızlıca kaçıyor oradan yüzünü gizlemeye çalışarak.
...
#Uçanadam #Pakistan'da