OSMANLI'NIN HAYALETİ

OSMANLI'NIN HAYALETİ
Etiyopya'nın Harar Eyaletindeyim. Osmanlı'nın Etiyopya'da yani eski adıyla Habeşistan'da ulaştığı son şehir. Sokaklarında caddelerinde Osmanlı-Türk esintilerini görmek için sanat tarihçisi olmanıza gerek yok. Bırakın şehrin sokaklarına mimarisine sinmeyi Osmanlı ruhu şehrin isnanlarına bile etki etmiş. Şehrin genel görüntüsü adeta bir Mardin bir Urfa gibi. İç içe geçmiş taş döşeli yollar dar sokaklar biçimli ahşap kapılar. Ve en önemlisi fazlasıyla Osmanlı-Türk izi taşıyan şehrin insanları. Belki de tek farkları tenlerinin siyah olması. Kalabalık ve rengarenk bir pazar yerinden çıktıktan sonra ara sokaklara daldık. Akşam üzeri gün kızıla doğruydu. Uzun dar taşlı bir ara sokakta hayli yaşlıca bir Afrikalı kadın yürüyordu. Elinde iskemlesiyle adeta bir slow motion efektiyle sallana sallana yürüyordu. Her adımında deklanşöre bastım. Sonra köşeyi dönüp tam gözden kaybolacaktı ki belki de deklanşörün sesini duyup bana doğru baktı yüzünün yarısıyla. İçten bi gülümsedi önce duraksadı bi kaç saniye. Yine gülümseyerek kayboldu kadrajımdan. Mekelle, Dredava Addisababa gibi şehirlerin insanları bana biraz daha laçka geldi. Etiyopya'da en çok beğendiğim bu şehirde hala Osmanlı'nın hayaleti dolaşıyordu. Onu diriltecek yiğitler de sessiz sedasız sokaklarını arşınlıyordu. Henüz değil diyordu belki de hayalet. Daha vakit var...!
www.mahmutgediz.com