Haripur Türkmen Mülteci kampındayız. Burası 150 bin kişinin yaşadığı köydeki muhtarın tek göz odası. Soldan sağa seyahatim boyunca bana rehberlik eden iki kardeşim Oğuzhan (Oltan) Hüseyin, ortadaki muhtar, muhtarın solunaki ben (uçanadam) ve en sağdaki Kızılay Bölge müdürü Sadullah Devletgeldi Bey. Köydeki tek elektriğin olduğu ve haliyle tek klimanın olduğu yer burası. Klima deyip geçmeyin Pakistan'ın o müthiş sıcağında klima çok lüks bir şeydir. Bu odaya girerken kendimi eski Türk hanlarının çadırlarına girer gibi hissettim. Ana kapıdan girerken 2 tane buğday tenli sert bakışlı yapız delikanlı gözleriyle üstlerimizi aradılar önce. Sonra biri içeri haber verdi. Usulca kapıyı aralayıp bizi içeri buyur ettiler. İçeride muhtarla beraber 3 tane daha aksakallı vardı. Selamlaştıktan sonra oturmamızı söylediler. Ancak o iki genç türkmen kapıda ayakta dimdik duruyorlardı. Muhtar onlara işaret verip oturmalarını söyleyene kadar ayakta öylece dikildiler. Yaklaşık 1 saatlik sohbetimiz boyunca Türkmen reisinin gözünün içine bakıp en ufak bir isteğinde ok gibi yerlerinden fırlıyorlardı. Burada kadın olsun erkek olsun ata-dede-büyük demek saygının ulaşabilieceği en yüksek mevkilerden biri demektir. Şu anki TC devlet makamına girsem bu kadar gergin hissetmezdim açıkçası. Bu gerginlik korku değil saygı ve dikkatten kaynaklanıyordu. Zira adet ve örfünü hiç bilmediğim bir mülteci kampında hata yapmak ulaşacağım bir çok bilgi ve fotoğraftan mahrum edebilirdi beni. Reis'in yanına oturma şerefine nail olduğum için olsa gerek fotoğrafta da görüleceği üzere biraz şebekçe sırıtmışım. :)
Kampın reisi bize çok şey anlattı yaklaşık 30 dakikalık bir video bile çektik. Aynı kamptaki Türkmenlerden Türkiye'ye göçen binlerce akrabalarından bahsetti ve çokça selam gönderdi.
Reisle neler konuştuğumuzdan daha sonraki paylaşımlarımda bahsetmek istiyorum.
-Bu fotoğrafta hemen arkamızda gördüğünüz tablodan bahsetmek istiyorum. Tabloda Silsile-i Saadattın haritası var. Yıldızlarla belirtilen isimler zikri hafi yolcuları Ebu Bekrin Sıddıyk, Selman*ı Farisi diye günümüze kadar geliyor. Tablonun alt kısmında ise kampın reisinin şeceresi var.Reisin şeceresi ayrıntıları ile İmam-ı Azam Ebu Hanife (R.A) kadar gidiyor. Ehl-i Beyte muazzam derecede saygı duyuyorlar.
Devamı haftaya... :)
#UçanadamPakistanda
www.mahmutgediz.blogspot.com
Kayıtlar
